Admine Admin
Numri i postimeve : 37 Join date : 23/11/2011
| Titulli: Nëna si edukatore e parë Mon Dec 19, 2011 10:23 am | |
| MesazhTitulli: Nëna si edukatore e parë Sat 24 Apr 2010 - 9:05 Select/Unselect multi-quote Përgjigju me kuotë Modifiko/fshije këtë mesazh Fshije këtë mesazh Shiko IP e shkruesit Report post to moderator or admin Lock post for new reports
Enlarge this image Nëna si edukatore e parë
“Dhe Ne e frymëzuam nënën e Musait (duke i thënë) : “Jepi gji atij, por kur të frikësohesh për të , atëherë hidhe në lumë dhe mos ki frikë dhe as mos u pikëllo. Sigurisht që Ne do ta kthejmë atë përsëri tek ti dhe do ta bëjmë atë prej të Dërguarve(Tanë).” (Kasas:7)
Allahu (xh.sh) urdhëroi nënën e Musait që ta ushqente para se të largohej prej tij në kohën kur Faraoini përpiqej të zhdukte të gjithë djemtë e izraelitëve.Kur fëmija ushqehet me gjirin e nënës, kur e merr në krah ai në fillim sheh fytyrën e nënës pastaj fillon të pijë. Pas kësaj ai nuk e harron asnjëherë fytyrën dhe erën e saj.
Kjo është vërtetuar disa herë. Marrja e Musait nga Faraoni dhe rritja në pallatin e tij, tregon mbajtjen e fjalës së dhënë në ajetin e mësipër. Që foshnjë, Musai (a.s) nuk pranoi të ushqehej nga asnjë grua tjetër derisa gjeti nënën e tij. Nga kjo arrijmë të kuptojmë që fëmijët janë në gjendje të marrin informacion që në barkun e nënës. Kërkimet e kohëve të fudnit na informojnë rreth sjelljes që duhet të kemi ndaj foshnjeve.
Gjithahstu hulumtimet shkencore tregojnë se gjatë vitit të parë , fosnjet ndikohen më shumë seç mendohet nga mjedisi i jashtëm. Prandaj kujdesi ndaj tyre, komunikimi meta, shkurt dashuria që tregojmë ndaj tyre mund të sjellë një zhvillim të paparë dhe të mrekullueshëm. Sipas shkenctarëve amerikanë është provuar se një pjesë e trurit zhvillohet që në barkun e nënës. Neuronet e trurit të embrionit para se drita të bjerë në retinën e syrit, luajnë një rol të madh në zhvillimin e trurit, duke i dërguar njëri-tjetrit miliona mesazhe elektronike.
Shkenctarët e krahasuan këtë mesazh me mesazhe të pandërprera telefonike dhe u emocionuan shumë përballë këtij zhvillimi.
Truri i njeriut, pas lindjes për të marrë të gjitha informacionet përfshihet nga 100 miljard neurone. Përballë këtij truri të programuar na takon të punojmë shumë, për të zbuluar edhe mrekulli të tjera në trurin e foshnjeve. Foshnjet të cilat nuk kanë të zhvilluara shqisat që vënë në lëvizje trurin , janë të pajisura me një tru 20-30% më të vogël. Sipas kërkimeve të fudnit, vërtetohet rëndësia e qëndruarit afër prindërve, ledhatimi i fëmijëve, interesimi për ta.
Sipas një kërkim të bërë në Angli në 600 familje nëpunësish, është vërtetuar se fëmijët që rriten në familjet ku të dy prindërit punojnë janë më të pasukseshëm në krahasim me fëmijët e tjerë.
Faktori kryesor i kësaj gjendje është mosinteresimi i prindërve dhe mosgjetja e kohës së lirë për të qëndruar me fëmijët e tyre. Përveç kësaj, disa prej këtyre fëmijëve mendojnë që të braktisin shkollën dhe pohojnë se ndihen shumë të vetmuar.
Foshnjet arrijnë të njohin zërin e nënës që në shtatëzani. Ai zë atyre iu duket si një melodi e bukur. Pas 6 muajve arrijnë të njohin më mirë zërin e saj, arrijnë të dallojnë zanoret. Fëmijët të cilët nuk ledhatohen, hasin vështirësi në komunikim, janë shumë të mbyllur dhe nuk mund të nxjerin në plan të parë ndjenjat e lumturisë.Prandaj , nënat kanë një detyrë të vështirë në këtë çështje. Një personalitet i shquar thotë; “Edukatori i parë i njeriut ëhstë nëna e tij. Në lidhje me këtë mund të them disa gjëra rreth vetes sime: Gajtë jetës sime 70 vjeçare mund të kem marë mësim nga 80 mësues, por, mund të them se mësimi i marrë nga nëna ime ka qenë gjithnjë më i vlefshmi, më i freskëti dhe është vendosur në trupin tim në formëm e një bërthame që jep frytet e saj çdo mot.
Të gjitha mësimet e marra janë vendosur mbi atë bërthamë.Kjo do të thotë që mësimet e marra nga nëna në moshën 1 vjeçare , i shoh tani në moshën 80 vjeçare si degët e vërthamës. Gjithashtu mendoj se ndjenjat e dashurisë , i kam marrë nag edukatorja ime e parë ...
Prandaj , nënat duhet të kenë shumë kudjes....”
Marur nga Revista Zaman
Shkrujti:Merjem Salihi | |
|